Eric Vloeimans – trompet

Eric Vloeimans is een improviserend trompettist en componist die de term ‘jazz’ voor zijn muziek te beperkend vindt. Zijn werk wordt gekenmerkt door een melodische en lyrische kracht, en een karakteristiek, individueel geluid dat in de meer ingetogen stukken fluwelig of fluisterend wordt genoemd.

Vloeimans studeerde aan het Rotterdams Conservatorium; aanvankelijk klassiek trompet, later op de jazzopleiding. In de Verenigde Staten volgde hij lessen bij Donald Byrd en maakte hij deel uit van de bigbands van Frank Foster en Mercer Ellington.

Begin jaren ’90 wordt Vloeimans gerekend tot een generatie jonge musici die bebop combineert met invloeden uit de rock en de typisch Nederlandse vrije improvisatie, maar al gauw ontwikkelt hij zijn eigen onmiskenbare geluid en stijl. Hij leidt vanaf het begin een eigen kwartet en maakt hiermee zijn plaatdebuut in 1991 (No Realistics). In 2006 wordt deze groep opgevolgd door het kamerjazztrio Fugimundi (met pianist Harmen Fraanje en gitarist Anton Goudsmit).

Vanaf 2007 is de trompettist zeer actief met zijn elektrische band Gatecrash. Daarnaast blijft hij andere projecten ontplooien. In de loop der jaren is Eric Vloeimans diverse eenmalige partnerschappen aangegaan met gelijkgestemde muzikanten in binnen- en buitenland.

Vloeimans heeft als solist opgetreden met klassieke ensembles als het Matangi Quartet, het Calefax Rietkwintet, het Metropole Orkest, het Gelders Orkest, het Limburgs Symfonie Orkest, de Holland Baroque, het Rotterdams Philharmonisch Orkest, het Residentie Orkest, en het Koninklijke Concertgebouw Orkest.